Categorie: alv

Geplaatst op

ALV of ledenbijeenkomst

Rechtbank Middelburg 23 november 1988, LJN AC0649


Klassieker
De feiten: Een voorzitter van een vereniging is ontslagen door een ledenvergadering. Hij betwist de geldigheid van dit besluit, omdat het besluit om de ALV uit te schrijven niet was genomen in een vergadering van het bestuur.

Partijen
De Ruiter,
tegen
De Vereniging voor bijzonder basisonderwijs op Gereformeerde grondslag,

2
De feiten
(De Ruiter is bij de KvK uitgeschreven als voorzitter)
3
Het geschil
3.1
Aan zijn verzoek tot doorhaling van genoemde vermeldingen in het verenigingsregister en het daar in opnemen van zijn naam als voorzitter (…) legt De Ruiter ten grondslag, dat genoemde vermeldingen ‘op niets’ berusten. De bijeenkomst van leden op 21 sept. 1987 is niet als een algemene ledenvergadering aan te merken, nu deze niet is bijeengeroepen door een orgaan, dat daartoe de bevoegdheid had. Weliswaar is de vergadering geconvoceerd ‘namens het bestuur’ aldus De Ruiter, doch de bijeenkomst van bestuursleden (van 25 aug. 1987) waarin tot het bijeenroepen van genoemde algemene ledenvergadering is besloten, was zelf geen rechtsgeldige bestuursvergadering.
Ter ondersteuning van die stelling wijst De Ruiter op het volgende:
a.
Er was geen eerder besluit van het bestuur dat of wanneer weer zou worden vergaderd, dus ook niet dat dat weer zou geschieden op 25 aug. 1987.
b.
Ingevolge het huishoudelijk reglement van de vereniging is het de taak van de voorzitter een bestuursvergadering bijeen te doen roepen; de secretaris is belast met de uitvoering van het besluit.


In dit geval is de bestuursvergadering niet op last van de voorzitter bijeengeroepen.





Tenslotte voert De Ruiter nog aan, dat de bijeenkomst van leden op 8 sept. 1987 ook daarom niet als algemene vergadering van leden is aan te merken, omdat deze niet is geleid door de voorzitter van de vereniging.
3.2
Door verweerder is hiertegen aangevoerd, dat op zijn minst genomen bedoelde inschrijvingen berusten op een — eventueel gebrekkig tot stand gekomen — besluit van de algemene ledenvergadering. Dit besluit dient te worden gerespecteerd, omdat de (wettelijke) termijn is verstreken, binnen welke het nog kan worden vernietigd of nietig verklaard.
Op verdere gronden verdedigt hij het standpunt, dat de bijeenkomst van leden op 8 sept. 1987 wel is te beschouwen als een rechtsgeldige algemene ledenvergadering en dat de daar genomen besluiten — met name de hiervoor onder 2.4 genoemde — eveneens rechtsgeldig zijn.
Hieruit trekt hij de conclusie, dat voor doorhalingen en wijzigingen in het verenigingsregister, als door De Ruiter verzocht, geen plaats is.
4
De beoordeling van het geschil
4.1
Indien de in deze procedure door De Ruiter aangevochten inschrijvingen in het verenigingsregister berusten op een (thans) onaantastbaar besluit van de algemene ledenvergadering van de vereniging, valt de grond onder zijn verzoek weg; in dat geval kan immers niet worden gezegd, dat de inschrijving onvolledig of onjuist is.
4.2
In dit verband is van belang, dat de vereniging zich er terecht op beroept, dat de termijn, waarbinnen de bevoegdheid bestond om in rechte vernietiging van het besluit van de bijeenkomst van leden van 8 sept. 1987 te vorderen inmiddels is verstreken. Deze termijn beloopt immers blijkens art. 2:11 lid 3 BW een jaar vanaf de dag, dat aan het betreffende besluit voldoende openbaarheid is gegeven; in dit geval komt in elk geval daarvoor in aanmerking de dag, waarop de thans aangevochten inschrijving in het verenigingsregister is gedaan, te weten 21 sept. 1987. Niet gesteld of gebleken is, dat binnen genoemde termijn een dergelijke vordering is ingediend.
Voor zover het onderhavige verzoek al tevens zou inhouden een vordering tot vernietiging van genoemd besluit is het, blijkens de dagtekening van binnenkomst ter griffie van het verzoek te laat ingediend.
4.3
Volgens De Ruiter is er echter in het geheel geen sprake van een besluit van een algemene ledenvergadering op 8 sept. 1987 als vorenvermeld. Het is zijn standpunt, dat dit besluit eenvoudig niet bestaat, zodat daarvan ook niet de vernietiging kan worden gevorderd. Omdat het niet bestaat berust de inschrijving in het verenigingsregister als voormeld ook op niets.
Dit standpunt kan niet worden aanvaard.
Op grond van hetgeen hierboven onder 2.3 is vastgesteld moet immers worden geoordeeld, dat de leden van de vereniging in de gelegenheid zijn gesteld om over (o.a.) het ontslag van De Ruiter als voorzitter van de vereniging en de aanstelling van een nieuw bestuur waaronder Nieuwdorp en Riemens, op een bijeenkomst zoals die als algemene ledenvergadering gebruikelijk in de vereniging werd gehouden, te overleggen en naar aanleiding van dat overleg daarover (door stemming) te besluiten.
De aldus tot stand gekomen en onder 2.4 nader genoemde besluiten kunnen onder deze omstandigheden niet als ‘niet bestaand’, als ‘niets’ worden gekwalificeerd, maar hebben te gelden als besluiten van de leden(vergadering) van de vereniging zolang deze in rechte niet zijn vernietigd.
Dit wordt niet anders indien, zoals De Ruiter aanvoert, de oproeping tot de ledenvergadering, anders dan de betreffende convocatie vermeldt, in werkelijkheid niet van het bestuur is uitgegaan, maar op initiatief van enkele personen, die — op 25 aug. 1987 — ten onrechte de mening zouden zijn toegedaan een bestuursvergadering te houden, zodat een oordeel over het werkelijke karakter van die bijeenkomst op 25 aug. 1987 kan worden daargelaten. Evenmin doet het feit, dat de bijeenkomst van leden van 8 sept. 1987 niet is geleid door de voorzitter van de vereniging, toen nog De Ruiter, af aan het oordeel dat de toen door stemming tot stand gekomen beslissing zijn te kwalificeren als — wellicht gedurende genoemde termijn aantastbare — besluiten van de ledenvergadering van de vereniging.
4.4
Uit het vorenstaande vloeit voort, dat thans aangenomen moet worden, dat de door De Ruiter aangevochten vermeldingen in het verenigingsregister te zijnen aanzien geen onjuistheden bevatten. Derhalve moet het verzoek worden afgewezen.
…
5
De beschikking
De Rb. wijst het verzoek af.

Het argument ‘het leek op een ALV, dus was het een ALV’ is niet heel overtuigend. Het gaat niet op als de ledenbijeenkomst was bijeengeroepen door niet-bestuursleden. Vermoedelijk ook niet als de oproeping was gestuurd door de secretaris op eigen initiatief en zonder overleg. De vraag lijkt dan toch cruciaal of er een bestuursbesluit was om de vergadering bijeen te roepen, ook al was de vergadering van de bestuursleden niet bijeengeroepen door de voorzitter. Dat lijkt mij niet het geval, uiteindelijk lijkt de uitkomst mij dogmatisch onjuist. 

Geplaatst op

Geschorst tot aan ALV (oud)

Rb. Breda, 27-6-1983, LJN AH0022, KG 1983, 227

Het lidmaatschap van een lid wordt opgezegd door het bestuur vanwege dringende redenenen. Het lid stelt beroep in bij de ALV, die maar een keer per jaar bijeenkomt. Moet er een extra ALV worden uitgeschreven? Het antwoord is ” ja”, volgens de rechtbank.


O. dat ingevolge art. 6 lid 1 sub c van de statuten van gedaagde het lidmaatschap onder meer eindigt door opzegging zijdens de vereniging wanneer redelijkerwijs van de vereniging niet gevergd kan worden het lidmaatschap te laten voortduren; dat voorts in art. 6 lid 3 wordt bepaald dat binnen een maand na kennisgeving van een zodanige opzegging beroep open staat op de algemene vergadering en dat het lid gedurende de beroepstermijn en hangende het beroep is geschorst;


O. dat naar Ons voorlopig oordeel het schrijven van het bestuur van gedaagde aan eiser d.d. 30 maart 1983 is aan te merken als een opzegging van het lidmaatschap zijdens de vereniging als vorenbedoeld, nu als reden is opgegeven dat het lidmaatschap van eiser de continuiteit binnen de bestuursactiviteiten in gevaar dreigt te brengen;
O. dat ter terechtzitting is gebleken dat een lid van het bestuur, die van de toelating van eiser als lid onkundig was gebleven, nadat hij zulks had vernomen op grond van persoonlijke bezwaren jegens eiser heeft aangekondigd dat hij, indien eiser lid van gedaagde blijft, zijn bestuursfunctie zal neerleggen en als lid zal uittreden, waarop een aantal andere bestuursleden heeft aangekondigd in dat geval ook hun functie te zullen neerleggen;
O. dat eiser bij schrijven d.d. 27 april 1983 beroep op de algemene vergadering heeft gedaan;
O. dat gedaagde heeft gesteld, zakelijk weergegeven, dat een algemene vergadering in het najaar gehouden pleegt te worden en dat het bestuur er niet voor voelt om ter behandeling van de zaak van eiser eerder een algemene vergadering bijeen te roepen, omdat men niet midden in het windsurf-seizoen het risico wil lopen dat, ingeval van gegrondverklaring van eisers beroep, het bestuur uiteenvalt;
O. dat de goede trouw welke het bestuur bij haar beleid ten aanzien van de leden in acht behoort te nemen, naar Ons voorlopig oordeel meebrengt dat het beroep van eiser ten spoedigste wordt behandeld, waarbij eiser, juist omdat het windsurf-seizoen reeds is aangevangen, een alleszins redelijk belang heeft, terwijl het aan de ledenvergadering is voorbehouden te beslissen of zich ten deze een situatie voordoet waarin van de vereniging redelijkerwijs niet gevergd kan worden dat zij het lidmaatschap van eiser laat voortduren;
O. dat Wij niet bevoegd zijn in k.g. het besluit van het bestuur van gedaagde d.d. 30 maart 1983 te vernietigen, zodat het eerste deel van eisers primaire vordering niet toewijsbaar is;
O. dat eiser, gelijk vorenoverwogen, thans ingevolge de statuten verkeert in een positie van te zijn geschorst tot de algemene vergadering op zijn beroep uitspraak zal hebben gedaan;
O. dat die schorsing naar Ons voorlopig oordeel onrechtmatig is jegens eiser indien en voorzover gedaagde door geen algemene ledenvergadering bijeen te roepen, deze nodeloos laat voortduren;