Rechtbank Midden-Nederland 2 oktober 2013 (Huis en Erf)
ECLI:NL:RBMNE:2013:3859
Woningbouwvereniging met statutaire directie en RvT, maar uitspraak geeft algemene regels over vertegenwoordigingsbevoegdheid (2:45 BW) bij tegenstrijdig belang (2:47 BW): zolang de RvT geen andere persoon had aangewezen om de vereniging te vertegenwoordigen, was de bestuurder vertegenwoordigingsbevoegd. De vereniging is gebonden aan de overeenkomst. Echter, desbewust profiteren van onbehoorlijke taakvervulling bestuurder, door de overeenkomst uit te voeren, vormt een onrechtmatige daad jegens de vereniging.
“Naar het oordeel van de rechtbank beperkt artikel 2:47 van het BW de vereniging niet in haar bevoegdheid om via de statuten te voorzien in de eventualiteit dat een tegenstrijdig belang zich voordoet en voor dat geval te bepalen dat de RvT een ander dan de bestuurder moet aanwijzen om de vereniging te vertegenwoordigen. Ook het feit dat het in de Statuten aan de RvT wordt overgelaten om al dan niet uit haar midden die ander of anderen aan te wijzen is niet in strijd met het verenigingsrecht.”
“De rechtbank oordeelt evenwel dat zolang de RvT geen ander of anderen aanwijst, het bestuur jegens derden bevoegd blijft de vereniging te vertegenwoordigen. In artikel 24 van de statuten is immers niet bepaald dat zodra een tegenstrijdig belang speelt tussen de bestuurder en de vereniging, de bestuurder niet meer vertegenwoordigingsbevoegd is en dat in dat geval de RvT vertegenwoordigingsbevoegd is.”
“ Voorts wist IFO vanaf 3 november 2010 dat de RvT niet akkoord was met die opdrachtverleningen. IFO wist op dat moment dat als [A] wel zijn taak behoorlijk had uitgeoefend, de RvT gebruik zou hebben gemaakt van zijn aanwijsbevoegdheid. IFO zou dan niet zijn gecontracteerd. Hierdoor was IFO bekend met het feit dat Huis en Erf ten gevolge van de onbehoorlijke uitoefening schade leed bestaande uit de door haar gefactureerde kosten. Door desondanks de werkzaamheden op kosten van Huis en Erf voort te zetten, en te profiteren van de ten gevolge van de onbehoorlijke taakuitoefening verleende opdrachten door aan Huis en Erf te blijven declareren waardoor voor Huis en Erf de schade werd vergroot, handelde IFO in ernstige mate onzorgvuldig en daardoor onrechtmatig jegens Huis en Erf.”
Vonnis van 2 oktober 2013
in de zaak van
de vereniging met volledige
rechtsbevoegdheid BOUWVERENIGING HUIS EN ERF eiseres,
rechtsbevoegdheid BOUWVERENIGING HUIS EN ERF eiseres,
tegen
de besloten
vennootschap met beperkte aansprakelijkheid INSTITUUT VOOR FINANCIEEL ONDERZOEK B.V. , gedaagde
vennootschap met beperkte aansprakelijkheid INSTITUUT VOOR FINANCIEEL ONDERZOEK B.V. , gedaagde
Partijen zullen hierna Huis
en Erf en IFO genoemd worden.
en Erf en IFO genoemd worden.
…
1.2.
Ten slotte is
vonnis bepaald.
vonnis bepaald.
2 De feiten
2.1.
Huis en Erf is
een woningbouwvereniging die zich volgens haar statuten ten doel stelt
uitsluitend op het gebied van de volkshuisvesting werkzaam te zijn. De algemene
ledenvergadering, de Raad van Toezicht (hierna: RvT) en het Bestuur zijn haar drie organen. De
statutair directeur is haar enig bestuurder. Deze functie werd vanaf 1 januari
2006 tot begin 2011 vervuld door de heer [A].
een woningbouwvereniging die zich volgens haar statuten ten doel stelt
uitsluitend op het gebied van de volkshuisvesting werkzaam te zijn. De algemene
ledenvergadering, de Raad van Toezicht (hierna: RvT) en het Bestuur zijn haar drie organen. De
statutair directeur is haar enig bestuurder. Deze functie werd vanaf 1 januari
2006 tot begin 2011 vervuld door de heer [A].
2.2.
De gewijzigde
statuten van Huis en Erf (hierna: de Statuten) regelen over de bevoegdheden van
de statutair directeur onder meer het volgende:
statuten van Huis en Erf (hierna: de Statuten) regelen over de bevoegdheden van
de statutair directeur onder meer het volgende:
Artikel 19
Algemene
bepaling
bepaling
(…) Aan de
statutair directeur komen in de vereniging alle bevoegdheden toe, die
niet door de wet of de statuten aan de andere organen zijn opgedragen.
statutair directeur komen in de vereniging alle bevoegdheden toe, die
niet door de wet of de statuten aan de andere organen zijn opgedragen.
(…)
Artikel 24
Vertegenwoordiging
1. De statutair directeur
vertegenwoordigt de vereniging, voor zover uit de wet niet anders voortvloeit.
vertegenwoordigt de vereniging, voor zover uit de wet niet anders voortvloeit.
2. In alle gevallen waarin de vereniging een tegenstrijdig belang
heeft met de statutair directeur moet de Raad van Toezicht, al dan niet uit
zijn midden, één of meer personen aanwijzen om de vereniging te vertegenwoordigen, die
in deze geen tegenstrijdig belang hebben en in staat zijn de belangen van de vereniging naar behoren te
vertegenwoordigen.”
heeft met de statutair directeur moet de Raad van Toezicht, al dan niet uit
zijn midden, één of meer personen aanwijzen om de vereniging te vertegenwoordigen, die
in deze geen tegenstrijdig belang hebben en in staat zijn de belangen van de vereniging naar behoren te
vertegenwoordigen.”
2.3.
IFO is een
organisatie van specialisten op het gebied van bijzondere onderzoeken en
adviesopdrachten, met name op het financieel terrein en corporate governance.
De heer [B] RA (hierna:[B]) is één van haar deskundigen.
organisatie van specialisten op het gebied van bijzondere onderzoeken en
adviesopdrachten, met name op het financieel terrein en corporate governance.
De heer [B] RA (hierna:[B]) is één van haar deskundigen.
2.4.
In de periode
dat [A] bestuurder was van Huis en Erf ontstond er tussen hem en de RvT een
arbeidsconflict over de wijze waarop hij zijn taak als bestuurder uitoefende.
Hiervan is in 2010 melding gedaan bij het Meldpunt Integriteit
Woningcorporaties (MIW). Vanwege dit conflict is [A] geschorst, welke schorsing
vervolgens door de rechter ongedaan is gemaakt.
dat [A] bestuurder was van Huis en Erf ontstond er tussen hem en de RvT een
arbeidsconflict over de wijze waarop hij zijn taak als bestuurder uitoefende.
Hiervan is in 2010 melding gedaan bij het Meldpunt Integriteit
Woningcorporaties (MIW). Vanwege dit conflict is [A] geschorst, welke schorsing
vervolgens door de rechter ongedaan is gemaakt.
2.5.
In overleg met
het Ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties (hierna: het
Ministerie) heeft de RvT namens Huis en Erf in juni 2010 het onderzoeksbureau
Integis opgedragen om door middel van een forensisch onderzoek de bestuurlijke
taakuitoefening door [A] te onderzoeken.
het Ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties (hierna: het
Ministerie) heeft de RvT namens Huis en Erf in juni 2010 het onderzoeksbureau
Integis opgedragen om door middel van een forensisch onderzoek de bestuurlijke
taakuitoefening door [A] te onderzoeken.
2.6.
Dit onderzoek
was voor [A] aanleiding om omstreeks juni/juli 2010 namens Huis en Erf aan IFO
opdracht te verlenen om hem bij te staan door de onderzoeksstappen van Integis
toe te lichten en hem te informeren over de regels en de gebruikelijke gang van
zaken (eerste opdracht). In de loop van oktober 2010 heeft hij vervolgens aan
IFO verzocht hem te adviseren over zijn handelen als bestuurder en het handelen
van de RvT, op onderdelen die te relateren waren aan het arbeidsconflict. Dit
advies resulteerde in een deskundigenrapport van IFO van 4 november 2010
(tweede opdracht).
was voor [A] aanleiding om omstreeks juni/juli 2010 namens Huis en Erf aan IFO
opdracht te verlenen om hem bij te staan door de onderzoeksstappen van Integis
toe te lichten en hem te informeren over de regels en de gebruikelijke gang van
zaken (eerste opdracht). In de loop van oktober 2010 heeft hij vervolgens aan
IFO verzocht hem te adviseren over zijn handelen als bestuurder en het handelen
van de RvT, op onderdelen die te relateren waren aan het arbeidsconflict. Dit
advies resulteerde in een deskundigenrapport van IFO van 4 november 2010
(tweede opdracht).
2.7.
De hiervoor vermelde
opdrachten van [A] aan IFO zijn door [B] schriftelijk bevestigd op 7 juli 2010
(eerste opdracht) en 16 oktober 2010 (tweede opdracht). Beide
opdrachtbevestigingen vermelden bovenaan: “VERTROUWELIJK”. Voorts zijn de
opdrachtbevestigingen gericht aan Huis & Erf ter attentie van [A].
opdrachten van [A] aan IFO zijn door [B] schriftelijk bevestigd op 7 juli 2010
(eerste opdracht) en 16 oktober 2010 (tweede opdracht). Beide
opdrachtbevestigingen vermelden bovenaan: “VERTROUWELIJK”. Voorts zijn de
opdrachtbevestigingen gericht aan Huis & Erf ter attentie van [A].
De eerste
opdrachtbevestiging vermeldt onder meer:
opdrachtbevestiging vermeldt onder meer:
“(..)
Aanpak
U bent zowel
opdrachtgever als belanghebbende bij de uitkomsten van onze opdracht. In die
zin is er sprake van een partijdige opdrachtgever. Wij zullen er voor waken dat
die partijdigheid onze objectiviteit niet beïnvloedt. Wij zullen onze
rapportage dermate en feitelijk en gedetailleerd doen dat derden zich – ook –
een oordeel kunnen vormen. (…)
opdrachtgever als belanghebbende bij de uitkomsten van onze opdracht. In die
zin is er sprake van een partijdige opdrachtgever. Wij zullen er voor waken dat
die partijdigheid onze objectiviteit niet beïnvloedt. Wij zullen onze
rapportage dermate en feitelijk en gedetailleerd doen dat derden zich – ook –
een oordeel kunnen vormen. (…)
(….)
Honorarium
Het honorarium
van de heer [B] bedraagt € 285 en [C] € 225 per uur. Bijgaand zenden wij u een
a conto van € 10.000. (…)”
van de heer [B] bedraagt € 285 en [C] € 225 per uur. Bijgaand zenden wij u een
a conto van € 10.000. (…)”
De tweede
opdrachtbevestiging vermeldt onder meer:
opdrachtbevestiging vermeldt onder meer:
“Aanleiding en
doel van de opdracht
doel van de opdracht
Er is tussen u
en de Raad van Toezicht van Huis en Erf (hierna: RvT) medio december 2009 een
conflict ontstaan. (…): er is u verzocht ontslag te nemen, hetgeen u geweigerd
hebt. Vervolgens bent u geschorst, hetgeen door de kort geding rechter ongedaan
is gemaakt.Thans is er een forensisch onderzoek in opdracht van de RvT
gaande.(…) U heeft behoefte aan een beoordeling van het handelen van de RvT en
van u, op aspecten die betrekking hebben op voornoemd conflict, door een
onafhankelijk deskundige. U heeft kritiek op het onderzoeksproces van het
voornoemde forensisch onderzoek. (…)
en de Raad van Toezicht van Huis en Erf (hierna: RvT) medio december 2009 een
conflict ontstaan. (…): er is u verzocht ontslag te nemen, hetgeen u geweigerd
hebt. Vervolgens bent u geschorst, hetgeen door de kort geding rechter ongedaan
is gemaakt.Thans is er een forensisch onderzoek in opdracht van de RvT
gaande.(…) U heeft behoefte aan een beoordeling van het handelen van de RvT en
van u, op aspecten die betrekking hebben op voornoemd conflict, door een
onafhankelijk deskundige. U heeft kritiek op het onderzoeksproces van het
voornoemde forensisch onderzoek. (…)
(…)
Rapportering
Ons rapport,
dat beschouwd kan worden als een deskundigenrapport, is bestemd om de bij het
conflict betrokken personen en instanties te informeren ten einde met betrekking
tot dat conflict standpunten te kunnen bepalen (…)”
dat beschouwd kan worden als een deskundigenrapport, is bestemd om de bij het
conflict betrokken personen en instanties te informeren ten einde met betrekking
tot dat conflict standpunten te kunnen bepalen (…)”
2.8.
Integis
presenteerde op 18 oktober 2010 haar onderzoeksrapport naar aanleiding van haar
forensisch onderzoek. De conclusie was onder meer dat[A] zakelijke en
privébelangen niet altijd gescheiden hield. Na deze presentatie deelde [A] aan
de RvT mee dat hij zich niet in dit rapport kon vinden. Hij verzocht om
toestemming voor het ten laste van Huis en Erf inschakelen van een ander
onderzoeksbureau. Op 29 oktober 2010 heeft de RvT dit verzoek afgewezen.
presenteerde op 18 oktober 2010 haar onderzoeksrapport naar aanleiding van haar
forensisch onderzoek. De conclusie was onder meer dat[A] zakelijke en
privébelangen niet altijd gescheiden hield. Na deze presentatie deelde [A] aan
de RvT mee dat hij zich niet in dit rapport kon vinden. Hij verzocht om
toestemming voor het ten laste van Huis en Erf inschakelen van een ander
onderzoeksbureau. Op 29 oktober 2010 heeft de RvT dit verzoek afgewezen.
2.9.
Op 3 november
2010 neemt de RvT kennis van een aantal door Huis en Erf betaalde facturen aan
IFO. Deze facturen zijn gericht aan Huis en Erf, ter attentie van [A]. Voorts
vermelden de facturen bovenaan de tekst: “VERTROUWELIJK”. Na ontvangst van deze
facturen is op de facturen een stempel met de tekst: “Bouwvereniging “Huis en
Erf” Akkoord d.d. de Direktie” geplaatst. Voorts is op de afdruk van de stempel
een paraaf geplaatst. Van die facturen is op 3 november 2010 een totaalbedrag
van
2010 neemt de RvT kennis van een aantal door Huis en Erf betaalde facturen aan
IFO. Deze facturen zijn gericht aan Huis en Erf, ter attentie van [A]. Voorts
vermelden de facturen bovenaan de tekst: “VERTROUWELIJK”. Na ontvangst van deze
facturen is op de facturen een stempel met de tekst: “Bouwvereniging “Huis en
Erf” Akkoord d.d. de Direktie” geplaatst. Voorts is op de afdruk van de stempel
een paraaf geplaatst. Van die facturen is op 3 november 2010 een totaalbedrag
van
€ 38.000,00
betaald. De RvT laat die dag aan zowel [A] als IFO weten dat de goedkeuring van
deze facturen door [A] en de betaling door Huis en Erf onacceptabel is en dat
hij het niet eens is met het door[A] namens Huis en Erf inschakelen van IFO.
Voorts sommeert de RvT hen deze gang van zaken direct te beëindigen.
betaald. De RvT laat die dag aan zowel [A] als IFO weten dat de goedkeuring van
deze facturen door [A] en de betaling door Huis en Erf onacceptabel is en dat
hij het niet eens is met het door[A] namens Huis en Erf inschakelen van IFO.
Voorts sommeert de RvT hen deze gang van zaken direct te beëindigen.
2.10.
IFO heeft
vervolgens haar werkzaamheden voortgezet en is aan Huis en Erf ter attentie
van[A] voor die werkzaamheden blijven factureren.
vervolgens haar werkzaamheden voortgezet en is aan Huis en Erf ter attentie
van[A] voor die werkzaamheden blijven factureren.
2.11.
Op 4 november
2010 heeft IFO haar in haar tweede opdrachtbevestiging genoemde
deskundigenrapport gepresenteerd aan [A].
2010 heeft IFO haar in haar tweede opdrachtbevestiging genoemde
deskundigenrapport gepresenteerd aan [A].
2.12.
IFO heeft voor
haar werkzaamheden met verschillende facturen vanaf 9 juli 2010 tot en met 7
januari 2011 in totaal een bedrag van € 72.142,57 gefactureerd. Alle facturen
zijn voorzien van de in 2.9. beschreven stempel en paraaf. Huis en Erf heeft
alle facturen voldaan.
haar werkzaamheden met verschillende facturen vanaf 9 juli 2010 tot en met 7
januari 2011 in totaal een bedrag van € 72.142,57 gefactureerd. Alle facturen
zijn voorzien van de in 2.9. beschreven stempel en paraaf. Huis en Erf heeft
alle facturen voldaan.
2.13.
De
arbeidsrelatie tussen Huis en Erf en [A] is begin 2011 door de kantonrechter
beëindigd.
arbeidsrelatie tussen Huis en Erf en [A] is begin 2011 door de kantonrechter
beëindigd.
2.14.
Bij brief van
15 juni 2011 heeft Huis en Erf IFO gesommeerd tot restitutie van het bedrag van
€ 72.142,57 vóór 29 juni 2011. In deze sommatiebrief heeft zij verwezen naar
haar eerdere mededeling in 2010 dat tussen haar en IFO geen opdracht tot stand
is gekomen, dat de opdracht aan IFO door[A] is verleend, zonder medeweten van
de RvT, terwijl hij een tegenstrijdig belang had.
15 juni 2011 heeft Huis en Erf IFO gesommeerd tot restitutie van het bedrag van
€ 72.142,57 vóór 29 juni 2011. In deze sommatiebrief heeft zij verwezen naar
haar eerdere mededeling in 2010 dat tussen haar en IFO geen opdracht tot stand
is gekomen, dat de opdracht aan IFO door[A] is verleend, zonder medeweten van
de RvT, terwijl hij een tegenstrijdig belang had.
2.15.
IFO heeft
vervolgens geweigerd het door Huis en Erf in haar brief gevorderde bedrag te
betalen.
vervolgens geweigerd het door Huis en Erf in haar brief gevorderde bedrag te
betalen.
3 Het geschil
3.1.
Huis en Erf
vordert samengevat – veroordeling van IFO tot betaling van
€ 72.142,57, vermeerderd met wettelijke rente vanaf 29 juni 2011 en
kosten.
vordert samengevat – veroordeling van IFO tot betaling van
€ 72.142,57, vermeerderd met wettelijke rente vanaf 29 juni 2011 en
kosten.
3.2.
IFO voert
verweer en concludeert tot afwijzing van de vorderingen van Huis en Erf, met
veroordeling van Huis en Erf in de proceskosten.
verweer en concludeert tot afwijzing van de vorderingen van Huis en Erf, met
veroordeling van Huis en Erf in de proceskosten.
3.3.
Op de
stellingen van partijen wordt hierna, voor zover van belang, nader ingegaan.
stellingen van partijen wordt hierna, voor zover van belang, nader ingegaan.
4 De beoordeling
4.1.
Partijen
twisten over de vraag of IFO het door Huis en Erf aan haar betaalde bedrag voor
werkzaamheden die zij heeft verricht, moet (terug)betalen aan Huis en Erf.
twisten over de vraag of IFO het door Huis en Erf aan haar betaalde bedrag voor
werkzaamheden die zij heeft verricht, moet (terug)betalen aan Huis en Erf.
4.2.
Volgens Huis en
Erf was [A] ten tijde van haar opdrachtverleningen aan IFO niet bevoegd om haar
te vertegenwoordigen, omdat sprake was van een tegenstrijdig belang tussen haar
en [A]. De verleende opdrachten dienden de persoonlijke belangen van[A] inzake
het arbeidsconflict tussen hem en Huis en Erf. IFO trad daarbij op als
forensisch raadsman en adviseur van[A]. Daarbij komt dat Huis en Erf ten
aanzien van de tweede opdracht op 3 november 2010 aan IFO expliciet heeft
duidelijk gemaakt dat Huis en Erf geen opdracht aan IFO heeft verleend. In het
geval dat sprake is van een tegenstrijdig belang is krachtens artikel 2:47 van
het BW en artikel 24 van de Statuten niet de bestuurder, maar de RvT bevoegd de vereniging te vertegenwoordigen, aldus
Huis en Erf.
Erf was [A] ten tijde van haar opdrachtverleningen aan IFO niet bevoegd om haar
te vertegenwoordigen, omdat sprake was van een tegenstrijdig belang tussen haar
en [A]. De verleende opdrachten dienden de persoonlijke belangen van[A] inzake
het arbeidsconflict tussen hem en Huis en Erf. IFO trad daarbij op als
forensisch raadsman en adviseur van[A]. Daarbij komt dat Huis en Erf ten
aanzien van de tweede opdracht op 3 november 2010 aan IFO expliciet heeft
duidelijk gemaakt dat Huis en Erf geen opdracht aan IFO heeft verleend. In het
geval dat sprake is van een tegenstrijdig belang is krachtens artikel 2:47 van
het BW en artikel 24 van de Statuten niet de bestuurder, maar de RvT bevoegd de vereniging te vertegenwoordigen, aldus
Huis en Erf.
4.3.
IFO betwist dat
vanwege een tegenstrijdig belang [A] niet bevoegd was de vereniging te vertegenwoordigen. Zij
stelt daartoe dat geen sprake is van een tegenstrijdig belang en dat zij
daadwerkelijk de belangen van de vereniging op een onafhankelijk wijze
als deskundige heeft behartigd. Het belang van de leden was daarbij leidend. Op
inititief van de RvT was de opdracht voor een forensisch onderzoek aan Integis
verleend, zodat het logisch was dat [A] kritisch naar de reikwijdte van dat
onderzoek zou kijken. De RvT was partij in het conflict, zodat niet uitgesloten
was dat de leden van Huis en Erf niet volledig en objectief zouden worden
voorgelicht. IFO heeft op een ledenvergadering haar bevindingen aan de leden
van Huis en Erf gepresenteerd. Voor zover wel sprake zou zijn van een
tegenstrijdig belang, werpt zij op dat [A] als bestuurder van de vereniging op grond van het derde lid
van artikel 2:45 van het BW steeds onbeperkt en onvoorwaardelijk vertegenwoordigingsbevoegd
is gebleven. De tegenstrijdig belangregeling in artikel 24 van de Statuten
heeft volgens IFO geen wettelijke grondslag en heeft slechts interne werking.
vanwege een tegenstrijdig belang [A] niet bevoegd was de vereniging te vertegenwoordigen. Zij
stelt daartoe dat geen sprake is van een tegenstrijdig belang en dat zij
daadwerkelijk de belangen van de vereniging op een onafhankelijk wijze
als deskundige heeft behartigd. Het belang van de leden was daarbij leidend. Op
inititief van de RvT was de opdracht voor een forensisch onderzoek aan Integis
verleend, zodat het logisch was dat [A] kritisch naar de reikwijdte van dat
onderzoek zou kijken. De RvT was partij in het conflict, zodat niet uitgesloten
was dat de leden van Huis en Erf niet volledig en objectief zouden worden
voorgelicht. IFO heeft op een ledenvergadering haar bevindingen aan de leden
van Huis en Erf gepresenteerd. Voor zover wel sprake zou zijn van een
tegenstrijdig belang, werpt zij op dat [A] als bestuurder van de vereniging op grond van het derde lid
van artikel 2:45 van het BW steeds onbeperkt en onvoorwaardelijk vertegenwoordigingsbevoegd
is gebleven. De tegenstrijdig belangregeling in artikel 24 van de Statuten
heeft volgens IFO geen wettelijke grondslag en heeft slechts interne werking.
4.4.
De rechtbank
zal eerst beoordelen of sprake is van een tegenstrijdig belang, zoals bedoeld
in artikel 2:47 van het BW en artikel 24 van de Statuten. Daarna zal de
rechtbank bespreken of[A] bevoegd was de vereniging te vertegenwoordigen ten
tijde van de verlening van de twee opdrachten aan IFO. Indien daartoe
aanleiding is, zal de rechtbank vervolgens ingaan op de subsidiaire grondslag
van de vordering van Huis en Erf, te weten onrechtmatige daad.
zal eerst beoordelen of sprake is van een tegenstrijdig belang, zoals bedoeld
in artikel 2:47 van het BW en artikel 24 van de Statuten. Daarna zal de
rechtbank bespreken of[A] bevoegd was de vereniging te vertegenwoordigen ten
tijde van de verlening van de twee opdrachten aan IFO. Indien daartoe
aanleiding is, zal de rechtbank vervolgens ingaan op de subsidiaire grondslag
van de vordering van Huis en Erf, te weten onrechtmatige daad.
Is sprake van een tegenstrijdig belang?
4.5.
De rechtbank
stelt voorop dat reeds sprake is van een tegenstrijdig belang als het bestuur of een bestuurder te maken
heeft met zodanig onverenigbare belangen dat in redelijkheid kan worden
betwijfeld of hij zich bij zijn handelen uitsluitend laat of heeft laten leiden
door het belang van de vennootschap en de daaraan verbonden onderneming. De vraag
of een tegenstrijdig belang bestaat, kan slechts worden beantwoord met
inachtneming van alle relevante omstandigheden van het concrete geval.
stelt voorop dat reeds sprake is van een tegenstrijdig belang als het bestuur of een bestuurder te maken
heeft met zodanig onverenigbare belangen dat in redelijkheid kan worden
betwijfeld of hij zich bij zijn handelen uitsluitend laat of heeft laten leiden
door het belang van de vennootschap en de daaraan verbonden onderneming. De vraag
of een tegenstrijdig belang bestaat, kan slechts worden beantwoord met
inachtneming van alle relevante omstandigheden van het concrete geval.
4.6.
Niet in geschil
is dat sprake was van een arbeidsconflict tussen Huis en Erf en [A]. In dit
conflict speelde de relatie tussen[A] en de RvT een rol. De ontstane problemen
waren voor Huis en Erf aanleiding om in samenspraak met het Ministerie het
onderzoeksbureau Integis op te dragen de integriteit en het functioneren van
[A] te onderzoeken. [A] verleende namens Huis en Erf aan IFO de opdracht om hem
bij te staan met betrekking tot het onderzoek van Integis (eerste opdracht) en
om een onderzoek in te stellen naar zijn functioneren als bestuurder en de rol
van de RvT in het arbeidsconflict (tweede opdracht). IFO merkt in haar eerste
opdrachtbevestiging op dat [A] belanghebbende is bij de uitkomsten van de
opdracht. Uit de opdrachtbevestiging van 16 oktober 2010 blijkt dat de opdracht
aan IFO ook verband hield met het feit dat[A] twijfelde aan de professionaliteit
en de gedragingen van de RvT. Voorts blijkt uit de opdrachtbevestiging dat [A]
kritiek had op het onderzoek(sproces) van Integis. Het naar aanleiding van het
onderzoek door IFO op te stellen rapport was bestemd om de bij het conflict
tussen[A] en de RvT betrokken personen en instanties te informeren zodat de
betrokkenen met betrekking tot dat arbeidsconflict hun standpunten konden
bepalen. IFO heeft vervolgens [A] bijgestaan, heeft een onderzoek uitgevoerd,
een rapport opgesteld en aan de leden van Huis en Erf haar onderzoeksrapport
gepresenteerd. Het totaal aan kosten dat IFO daarvoor in rekening heeft
gebracht bedroeg € 72.142,57.
is dat sprake was van een arbeidsconflict tussen Huis en Erf en [A]. In dit
conflict speelde de relatie tussen[A] en de RvT een rol. De ontstane problemen
waren voor Huis en Erf aanleiding om in samenspraak met het Ministerie het
onderzoeksbureau Integis op te dragen de integriteit en het functioneren van
[A] te onderzoeken. [A] verleende namens Huis en Erf aan IFO de opdracht om hem
bij te staan met betrekking tot het onderzoek van Integis (eerste opdracht) en
om een onderzoek in te stellen naar zijn functioneren als bestuurder en de rol
van de RvT in het arbeidsconflict (tweede opdracht). IFO merkt in haar eerste
opdrachtbevestiging op dat [A] belanghebbende is bij de uitkomsten van de
opdracht. Uit de opdrachtbevestiging van 16 oktober 2010 blijkt dat de opdracht
aan IFO ook verband hield met het feit dat[A] twijfelde aan de professionaliteit
en de gedragingen van de RvT. Voorts blijkt uit de opdrachtbevestiging dat [A]
kritiek had op het onderzoek(sproces) van Integis. Het naar aanleiding van het
onderzoek door IFO op te stellen rapport was bestemd om de bij het conflict
tussen[A] en de RvT betrokken personen en instanties te informeren zodat de
betrokkenen met betrekking tot dat arbeidsconflict hun standpunten konden
bepalen. IFO heeft vervolgens [A] bijgestaan, heeft een onderzoek uitgevoerd,
een rapport opgesteld en aan de leden van Huis en Erf haar onderzoeksrapport
gepresenteerd. Het totaal aan kosten dat IFO daarvoor in rekening heeft
gebracht bedroeg € 72.142,57.
4.7.
Uit voormelde
feiten en omstandigheden blijkt dat[A] een persoonlijk belang had bij de
verleende opdrachten aan IFO en de resultaten van de werkzaamheden door IFO. De
opdrachten aan IFO hielden immers direct verband met het conflict tussen hem en
de RvT, het daardoor ontstane arbeidsconflict en het in opdracht van Huis en
Erf uitgevoerde forensisch onderzoek door Integis naar zijn functioneren. De
opdrachten aan IFO hielden mede persoonlijk bijstand in met betrekking tot dit
onderzoek. Door middel van het door IFO uit te voeren onderzoek wilde hij de
rol van de RvT in het conflict uitlichten. Het rapport van IFO was mede bedoeld
om nieuwe inzichten en bevindingen te verstrekken over het tussen hem en de RvT
gerezen conflict, waarbij, gelet op de schorsing en het ontslagverzoek, ook
zijn baan in het geding was. Hij had bovendien een financieel belang bij de
door hem namens de verenigingverleende opdrachten aan IFO. Indien immers de
opdracht namens Huis en Erf was verleend, zouden de uit die opdracht voortvloeiende
kosten uit het vermogen van Huis en Erf en niet uit zijn privévermogen worden
voldaan.
feiten en omstandigheden blijkt dat[A] een persoonlijk belang had bij de
verleende opdrachten aan IFO en de resultaten van de werkzaamheden door IFO. De
opdrachten aan IFO hielden immers direct verband met het conflict tussen hem en
de RvT, het daardoor ontstane arbeidsconflict en het in opdracht van Huis en
Erf uitgevoerde forensisch onderzoek door Integis naar zijn functioneren. De
opdrachten aan IFO hielden mede persoonlijk bijstand in met betrekking tot dit
onderzoek. Door middel van het door IFO uit te voeren onderzoek wilde hij de
rol van de RvT in het conflict uitlichten. Het rapport van IFO was mede bedoeld
om nieuwe inzichten en bevindingen te verstrekken over het tussen hem en de RvT
gerezen conflict, waarbij, gelet op de schorsing en het ontslagverzoek, ook
zijn baan in het geding was. Hij had bovendien een financieel belang bij de
door hem namens de verenigingverleende opdrachten aan IFO. Indien immers de
opdracht namens Huis en Erf was verleend, zouden de uit die opdracht voortvloeiende
kosten uit het vermogen van Huis en Erf en niet uit zijn privévermogen worden
voldaan.
4.8.
Gelet op het
voormelde kan in redelijkheid worden betwijfeld of [A] zich bij zijn handelen,
te weten het verlenen van zijn opdrachten aan IFO, uitsluitend heeft laten
leiden door het belang van de vereniging. Er was derhalve een tegenstrijdig belang, zoals
bedoeld in artikel 2:47 van het BW. Bij gebreke van een andersluidende
toelichting door partijen, leidt de rechtbank uit de tekst van artikel 24 van
de Statuten af dat ook in dit artikel eenzelfde betekenis aan het begrip
tegenstrijdig belang wordt toegekend als bedoeld in artikel 2:47 BW. Omdat [A]
met de opdrachtverstrekkingen mede zijn eigen persoonlijke belangen diende,
komt de rechtbank niet tot een ander oordeel indien vast zou komen te staan dat
IFO’s onderzoek op onafhankelijke wijze is verricht of dat zij ook de belangen
van de vereniging diende. Ook is niet relevant dat IFO op verzoek van [A] haar
onderzoeksresultaten aan de leden van devereniging heeft gepresenteerd of dat
de RvT het initiatief nam voor het onderzoek door Integis.
voormelde kan in redelijkheid worden betwijfeld of [A] zich bij zijn handelen,
te weten het verlenen van zijn opdrachten aan IFO, uitsluitend heeft laten
leiden door het belang van de vereniging. Er was derhalve een tegenstrijdig belang, zoals
bedoeld in artikel 2:47 van het BW. Bij gebreke van een andersluidende
toelichting door partijen, leidt de rechtbank uit de tekst van artikel 24 van
de Statuten af dat ook in dit artikel eenzelfde betekenis aan het begrip
tegenstrijdig belang wordt toegekend als bedoeld in artikel 2:47 BW. Omdat [A]
met de opdrachtverstrekkingen mede zijn eigen persoonlijke belangen diende,
komt de rechtbank niet tot een ander oordeel indien vast zou komen te staan dat
IFO’s onderzoek op onafhankelijke wijze is verricht of dat zij ook de belangen
van de vereniging diende. Ook is niet relevant dat IFO op verzoek van [A] haar
onderzoeksresultaten aan de leden van devereniging heeft gepresenteerd of dat
de RvT het initiatief nam voor het onderzoek door Integis.
Tegenstrijdig belang en vertegenwoordigingsbevoegdheid
4.9.
Het bestuur van een vereniging wordt niet beperkt in zijn
vertegenwoordigingsbevoegdheid jegens derden door het enkele feit dat sprake is
van een tegenstrijdig belang. Uit artikel 2:47 van het BW volgt dat het bestuur of een bestuurder, ook bij
een tegenstrijdig belang, vertegenwoordingsbevoegd blijft, totdat de algemene
vergadering een of meer personen heeft aangewezen om de vereniging te vertegenwoordigen. Nadat
de vereniging een ander of anderen heeft aangewezen, is het bestuur niet meer bevoegd de vereniging verder te vertegenwoordigen
jegens derden bij rechtshandelingen waarbij het bedoelde tegenstrijdige belang
speelt. De algemene vergadering is echter niet verplicht een ander aan te
wijzen. Dit betekent dat zolang zij geen gebruik maakt van haar aanwijsbevoegdheid,
het bestuur of bestuurder
ook in zaken waarbij hij een tegenstrijdig belang heeft, bevoegd blijft de vereniging te vertegenwoordigen. Een
bestuurder is in het kader van zijn behoorlijke taakuitoefening gehouden om de
algemene vergadering op de hoogte te stellen van een tegenstrijdig belang,
zodat de algemene vergadering daadwerkelijk in staat is om gebruik te maken van
haar aanwijsbevoegdheid. Indien een bestuurder de algemene vergadering niet van
een tegenstrijdig belang op de hoogte stelt, schiet hij jegens de vereniging tekort in zijn plicht om de
aan hem opgedragen bestuurstaak behoorlijk uit te oefenen.
vertegenwoordigingsbevoegdheid jegens derden door het enkele feit dat sprake is
van een tegenstrijdig belang. Uit artikel 2:47 van het BW volgt dat het bestuur of een bestuurder, ook bij
een tegenstrijdig belang, vertegenwoordingsbevoegd blijft, totdat de algemene
vergadering een of meer personen heeft aangewezen om de vereniging te vertegenwoordigen. Nadat
de vereniging een ander of anderen heeft aangewezen, is het bestuur niet meer bevoegd de vereniging verder te vertegenwoordigen
jegens derden bij rechtshandelingen waarbij het bedoelde tegenstrijdige belang
speelt. De algemene vergadering is echter niet verplicht een ander aan te
wijzen. Dit betekent dat zolang zij geen gebruik maakt van haar aanwijsbevoegdheid,
het bestuur of bestuurder
ook in zaken waarbij hij een tegenstrijdig belang heeft, bevoegd blijft de vereniging te vertegenwoordigen. Een
bestuurder is in het kader van zijn behoorlijke taakuitoefening gehouden om de
algemene vergadering op de hoogte te stellen van een tegenstrijdig belang,
zodat de algemene vergadering daadwerkelijk in staat is om gebruik te maken van
haar aanwijsbevoegdheid. Indien een bestuurder de algemene vergadering niet van
een tegenstrijdig belang op de hoogte stelt, schiet hij jegens de vereniging tekort in zijn plicht om de
aan hem opgedragen bestuurstaak behoorlijk uit te oefenen.
4.10.
In het
onderhavige geval is in artikel 24 van de Statuten een regeling opgenomen voor
het geval sprake is van een tegenstrijdig belang. Deze regeling houdt in dat
indien sprake is van een tegenstrijdig belang tussen de vereniging en de bestuurder, de RvT al
dan niet uit zijn midden een ander of anderen moet aanwijzen om de vereniging te vertegenwoordigen. Uit
de regeling blijkt dat de RvT bij een tegenstrijdig belang een aanwijsplicht
heeft; de RvT moet een ander aanwijzen. De
rechtbank overweegt dat deze bepaling in de Statuten niet in strijd is met de
dwingendrechtelijke bepaling van artikel 2:47 van het BW. Naar het oordeel van
de rechtbank beperkt artikel 2:47 van het BW de vereniging niet in haar bevoegdheid om
via de statuten te voorzien in de eventualiteit dat een tegenstrijdig belang
zich voordoet en voor dat geval te bepalen dat de RvT een ander dan de
bestuurder moet aanwijzen om de vereniging te vertegenwoordigen. Ook
het feit dat het in de Statuten aan de RvT wordt overgelaten om al dan niet uit
haar midden die ander of anderen aan te wijzen is niet in strijd met het
verenigingsrecht. De rechtbank oordeelt evenwel dat zolang de RvT geen ander of
anderen aanwijst, het bestuur jegens derden bevoegd blijft de vereniging te vertegenwoordigen. In
artikel 24 van de statuten is immers niet bepaald dat zodra een tegenstrijdig
belang speelt tussen de bestuurder en de vereniging, de bestuurder niet meer
vertegenwoordigingsbevoegd is en dat in dat geval de RvT
vertegenwoordigingsbevoegd is.
onderhavige geval is in artikel 24 van de Statuten een regeling opgenomen voor
het geval sprake is van een tegenstrijdig belang. Deze regeling houdt in dat
indien sprake is van een tegenstrijdig belang tussen de vereniging en de bestuurder, de RvT al
dan niet uit zijn midden een ander of anderen moet aanwijzen om de vereniging te vertegenwoordigen. Uit
de regeling blijkt dat de RvT bij een tegenstrijdig belang een aanwijsplicht
heeft; de RvT moet een ander aanwijzen. De
rechtbank overweegt dat deze bepaling in de Statuten niet in strijd is met de
dwingendrechtelijke bepaling van artikel 2:47 van het BW. Naar het oordeel van
de rechtbank beperkt artikel 2:47 van het BW de vereniging niet in haar bevoegdheid om
via de statuten te voorzien in de eventualiteit dat een tegenstrijdig belang
zich voordoet en voor dat geval te bepalen dat de RvT een ander dan de
bestuurder moet aanwijzen om de vereniging te vertegenwoordigen. Ook
het feit dat het in de Statuten aan de RvT wordt overgelaten om al dan niet uit
haar midden die ander of anderen aan te wijzen is niet in strijd met het
verenigingsrecht. De rechtbank oordeelt evenwel dat zolang de RvT geen ander of
anderen aanwijst, het bestuur jegens derden bevoegd blijft de vereniging te vertegenwoordigen. In
artikel 24 van de statuten is immers niet bepaald dat zodra een tegenstrijdig
belang speelt tussen de bestuurder en de vereniging, de bestuurder niet meer
vertegenwoordigingsbevoegd is en dat in dat geval de RvT
vertegenwoordigingsbevoegd is.
4.11.
Zoals blijkt
uit het voormelde volgt de rechtbank IFO niet voor zover zij stelt dat [A] als
bestuurder altijd vertegenwoordigingsbevoegd blijft, ook in het geval sprake is
van een tegenstrijdig belang. Indien de algemene vergadering of de RvT wegens
een tegenstrijdig belang een ander of anderen heeft aangewezen, is de
bestuurder niet meer vertegenwoordigingsbevoegd bij rechtshandelingen waarbij
dat tegenstrijdig belang speelt.
uit het voormelde volgt de rechtbank IFO niet voor zover zij stelt dat [A] als
bestuurder altijd vertegenwoordigingsbevoegd blijft, ook in het geval sprake is
van een tegenstrijdig belang. Indien de algemene vergadering of de RvT wegens
een tegenstrijdig belang een ander of anderen heeft aangewezen, is de
bestuurder niet meer vertegenwoordigingsbevoegd bij rechtshandelingen waarbij
dat tegenstrijdig belang speelt.
Vertegenwoordigingsbevoegd bij de twee opdrachtverleningen?
4.12.
Huis en Erf
stelt in haar dagvaarding dat de RvT voor 3 november 2010 niet op de hoogte was
van de opdrachtverleningen door [A] aan IFO, zodat zij niet bekend was met het
hiervoor besproken tegenstrijdig belang. De RvT had daarom op het moment dat
deze beide opdrachten werden verleend nog geen ander of anderen dan [A]
aangewezen om de vereniging te vertegenwoordigen. De
rechtbank overweegt dat omdat de RvT geen gebruik heeft gemaakt van de op hem
in artikel 24 van de Statuten rustende aanwijsplicht,[A] bevoegd is gebleven om
de vereniging in de door hem verleende opdrachten aan IFO te vertegenwoordigen. De
omstandigheid dat zij pas op 3 november 2010 op de hoogte is gebracht van het
tegenstrijdig belang maakt dit oordeel niet anders. Hieruit volgt dat de
opdrachten aan IFO namens Huis en Erf zijn verleend. De facturen voor de
werkzaamheden zijn derhalve niet onverschuldigd door Huis en Erf voldaan.
stelt in haar dagvaarding dat de RvT voor 3 november 2010 niet op de hoogte was
van de opdrachtverleningen door [A] aan IFO, zodat zij niet bekend was met het
hiervoor besproken tegenstrijdig belang. De RvT had daarom op het moment dat
deze beide opdrachten werden verleend nog geen ander of anderen dan [A]
aangewezen om de vereniging te vertegenwoordigen. De
rechtbank overweegt dat omdat de RvT geen gebruik heeft gemaakt van de op hem
in artikel 24 van de Statuten rustende aanwijsplicht,[A] bevoegd is gebleven om
de vereniging in de door hem verleende opdrachten aan IFO te vertegenwoordigen. De
omstandigheid dat zij pas op 3 november 2010 op de hoogte is gebracht van het
tegenstrijdig belang maakt dit oordeel niet anders. Hieruit volgt dat de
opdrachten aan IFO namens Huis en Erf zijn verleend. De facturen voor de
werkzaamheden zijn derhalve niet onverschuldigd door Huis en Erf voldaan.
Onrechtmatige daad?
4.13.
Huis en Erf
legt subsidiair aan haar vorderingen ten grondslag dat IFO jegens haar
onrechtmatig heeft gehandeld door bewust te profiteren van de wanprestatie van
[A]. Deze wanprestatie bestaat volgens Huis en Erf uit het feit dat [A] vanwege
artikel 24 van de Statuten niet bevoegd was om de opdrachten aa n IFO te
verlenen. Daarnaast heeft[A] zijn taak als bestuurder onbehoorlijk uitgeoefend
doordat hij, ondanks de plicht van de RvT in artikel 24 van de Statuten om een
ander aan te wijzen, zelf namens devereniging aan IFO de opdrachten heeft
verleend.
legt subsidiair aan haar vorderingen ten grondslag dat IFO jegens haar
onrechtmatig heeft gehandeld door bewust te profiteren van de wanprestatie van
[A]. Deze wanprestatie bestaat volgens Huis en Erf uit het feit dat [A] vanwege
artikel 24 van de Statuten niet bevoegd was om de opdrachten aa n IFO te
verlenen. Daarnaast heeft[A] zijn taak als bestuurder onbehoorlijk uitgeoefend
doordat hij, ondanks de plicht van de RvT in artikel 24 van de Statuten om een
ander aan te wijzen, zelf namens devereniging aan IFO de opdrachten heeft
verleend.
4.14.
De rechtbank
heeft hiervoor reeds vastgesteld dat [A] ten aanzien van beide opdrachten
vertegenwoordigingsbevoegd was, zodat de onrechtmatigheid van het handelen van
IFO niet op de door Huis en Erf gestelde onbevoegdheid kan worden gebaseerd.
Voor zover Huis en Erf aan haar stelling ten grondslag legt dat IFO bewust
heeft geprofiteerd van de onbehoorlijke taakuitoefening jegens de vereniging door[A], overweegt de
rechtbank het volgende.
heeft hiervoor reeds vastgesteld dat [A] ten aanzien van beide opdrachten
vertegenwoordigingsbevoegd was, zodat de onrechtmatigheid van het handelen van
IFO niet op de door Huis en Erf gestelde onbevoegdheid kan worden gebaseerd.
Voor zover Huis en Erf aan haar stelling ten grondslag legt dat IFO bewust
heeft geprofiteerd van de onbehoorlijke taakuitoefening jegens de vereniging door[A], overweegt de
rechtbank het volgende.
4.15.
Ook [A] was als
bestuurder jegens de vereniging gehouden om de Statuten op
een correcte manier na te komen en zich zodanig te gedragen dat ook anderen
zoals de RvT de Statuten konden naleven. Omdat de Statuten bepalen dat de RvT
bij een tegenstrijdig belang een ander dan de bestuurder moet aanwijzen om de vereniging te vertegenwoordigen,
had [A] de RvT moeten inlichten over het tegenstrijdige belang, zodat de RvT in
staat was om zijn aanwijsplicht na te komen. Vaststaat evenwel dat [A] de RvT
niet over het tegenstrijdig belang heeft ingelicht, zodat sprake is van
onbehoorlijke taakuitoefening jegens de vereniging door [A]. Uit de gestelde
onweersproken feiten volgt dat de RvT pas op 3 november 2010 kennis heeft
genomen van de opdrachtverleningen aan IFO, waarna de RvT dezelfde dag aan IFO
kenbaar heeft gemaakt dat hij het niet eens was met de verleende opdracht aan
IFO en dat Huis en Erf vanwege het tegenstrijdig belang de kosten van de
werkzaamheden voor IFO niet wenste te dragen.
bestuurder jegens de vereniging gehouden om de Statuten op
een correcte manier na te komen en zich zodanig te gedragen dat ook anderen
zoals de RvT de Statuten konden naleven. Omdat de Statuten bepalen dat de RvT
bij een tegenstrijdig belang een ander dan de bestuurder moet aanwijzen om de vereniging te vertegenwoordigen,
had [A] de RvT moeten inlichten over het tegenstrijdige belang, zodat de RvT in
staat was om zijn aanwijsplicht na te komen. Vaststaat evenwel dat [A] de RvT
niet over het tegenstrijdig belang heeft ingelicht, zodat sprake is van
onbehoorlijke taakuitoefening jegens de vereniging door [A]. Uit de gestelde
onweersproken feiten volgt dat de RvT pas op 3 november 2010 kennis heeft
genomen van de opdrachtverleningen aan IFO, waarna de RvT dezelfde dag aan IFO
kenbaar heeft gemaakt dat hij het niet eens was met de verleende opdracht aan
IFO en dat Huis en Erf vanwege het tegenstrijdig belang de kosten van de
werkzaamheden voor IFO niet wenste te dragen.
4.16.
De rechtbank
stelt daarom vast dat IFO vanaf 3 november 2010 op de hoogte was van het feit
dat [A] de RvT niet eerder had ingelicht over het tegenstrijdig belang. Gelet
op de deskundigheid van IFO op het gebied van de integriteit van bestuurders,
wist IFO vanaf dat moment dat [A] met betrekking tot de opdrachtverleningen
zijn taak jegens de vereniging onbehoorlijk had vervuld.
Onvoldoende is weersproken dat IFO de Statuten, waaronder artikel 24 van de
Statuten, voorafgaande aan de opdrachtverleningen heeft ingezien, zodat IFO
bekend was met het feit dat de RvT vanwege het tegenstrijdig belang een ander
had moeten aanwijzen. Uit de kennisname door IFO met artikel 24 van de Statuten
volgt dat IFO wist dat een behoorlijke taakvervulling door [A] met zich
meebracht dat hij de RvT over het tegenstrijdig belang had moeten inlichten.
stelt daarom vast dat IFO vanaf 3 november 2010 op de hoogte was van het feit
dat [A] de RvT niet eerder had ingelicht over het tegenstrijdig belang. Gelet
op de deskundigheid van IFO op het gebied van de integriteit van bestuurders,
wist IFO vanaf dat moment dat [A] met betrekking tot de opdrachtverleningen
zijn taak jegens de vereniging onbehoorlijk had vervuld.
Onvoldoende is weersproken dat IFO de Statuten, waaronder artikel 24 van de
Statuten, voorafgaande aan de opdrachtverleningen heeft ingezien, zodat IFO
bekend was met het feit dat de RvT vanwege het tegenstrijdig belang een ander
had moeten aanwijzen. Uit de kennisname door IFO met artikel 24 van de Statuten
volgt dat IFO wist dat een behoorlijke taakvervulling door [A] met zich
meebracht dat hij de RvT over het tegenstrijdig belang had moeten inlichten.
4.17.
De rechtbank
concludeert daarom dat IFO vanaf 3 november 2010 wist dat sprake was van
onbehoorlijke taakvervulling door [A] en dat vanwege die onbehoorlijke
taakvervulling de RvT haar aanwijsplicht niet had kunnen toepassen. Omdat die
aanwijsplicht niet was uitgevoerd was [A] vertegenwoordigingsbevoegd gebleven
op het moment dat hij namens Huis en Erf aan IFO de opdrachten verleende.
Voorts wist IFO vanaf 3 november 2010 dat de RvT niet akkoord was met die
opdrachtverleningen. IFO wist op dat moment dat als [A] wel zijn taak
behoorlijk had uitgeoefend, de RvT gebruik zou hebben gemaakt van zijn
aanwijsbevoegdheid. IFO zou dan niet zijn gecontracteerd. Hierdoor was IFO
bekend met het feit dat Huis en Erf ten gevolge van de onbehoorlijke
uitoefening schade leed bestaande uit de door haar gefactureerde kosten. Door
desondanks de werkzaamheden op kosten van Huis en Erf voort te zetten, en te
profiteren van de ten gevolge van de onbehoorlijke taakuitoefening verleende
opdrachten door aan Huis en Erf te blijven declareren waardoor voor Huis en Erf
de schade werd vergroot, handelde IFO in ernstige mate onzorgvuldig en daardoor
onrechtmatig jegens Huis en Erf. Het totaalbedrag aan betaalde factuurbedragen
voor de werkzaamheden die vanaf 3 november 2010 zijn verricht is schade die
Huis en Erf ten gevolge van dit onrechtmatig handelen heeft geleden. Deze
schade moet door IFO aan Huis en Erf worden vergoed.
concludeert daarom dat IFO vanaf 3 november 2010 wist dat sprake was van
onbehoorlijke taakvervulling door [A] en dat vanwege die onbehoorlijke
taakvervulling de RvT haar aanwijsplicht niet had kunnen toepassen. Omdat die
aanwijsplicht niet was uitgevoerd was [A] vertegenwoordigingsbevoegd gebleven
op het moment dat hij namens Huis en Erf aan IFO de opdrachten verleende.
Voorts wist IFO vanaf 3 november 2010 dat de RvT niet akkoord was met die
opdrachtverleningen. IFO wist op dat moment dat als [A] wel zijn taak
behoorlijk had uitgeoefend, de RvT gebruik zou hebben gemaakt van zijn
aanwijsbevoegdheid. IFO zou dan niet zijn gecontracteerd. Hierdoor was IFO
bekend met het feit dat Huis en Erf ten gevolge van de onbehoorlijke
uitoefening schade leed bestaande uit de door haar gefactureerde kosten. Door
desondanks de werkzaamheden op kosten van Huis en Erf voort te zetten, en te
profiteren van de ten gevolge van de onbehoorlijke taakuitoefening verleende
opdrachten door aan Huis en Erf te blijven declareren waardoor voor Huis en Erf
de schade werd vergroot, handelde IFO in ernstige mate onzorgvuldig en daardoor
onrechtmatig jegens Huis en Erf. Het totaalbedrag aan betaalde factuurbedragen
voor de werkzaamheden die vanaf 3 november 2010 zijn verricht is schade die
Huis en Erf ten gevolge van dit onrechtmatig handelen heeft geleden. Deze
schade moet door IFO aan Huis en Erf worden vergoed.
De schade
..
Wettelijke rente
4.19.
Huis en Erf
vordert daarnaast de wettelijke rente vanaf 29 juni 2011 over de toe te wijzen
schadevergoeding. Ook die vordering zal de rechtbank toewijzen.
vordert daarnaast de wettelijke rente vanaf 29 juni 2011 over de toe te wijzen
schadevergoeding. Ook die vordering zal de rechtbank toewijzen.
Proceskosten
…
5 De beslissing
…